Een beetje geschiedenis van de tuin!
Misschien heb jij wel zo’n prachtige tuin waar iedereen van droomt? De meeste mensen denken dan aan een frisgroen, gemaaid grastapijt met daarnaast mooi, afgebakende borders met sierheesters.
Liefst wintergroene planten en mooi geschoren vormen zodat ook de tuin in de winter wat kleur en structuur behoudt.
De voorstelling van hoe een prachtige tuin eruitziet, is ontstaan in de zestiende eeuw, geïnspireerd door de Italiaanse Renaissance. Tuinen waren er enkel voor de allerrijksten.
Het was voor hen een prestigeproject en de gewone mensen keken er enorm naar op. Vorsten en edellieden lieten harmonische en symmetrische tuinen ontwerpen. In de zeventiende eeuw drukten de Fransen hun stempel op de Europese tuinen.
De barokstijl van die tijd zorgde voor nog meer geometrische vormen, perfecte symmetrie en strakke rechte lijnen bij de aanplantingen. Denk maar aan de tuinen van Versailles die nog steeds wereldberoemd zijn.
In de negentiende eeuw kwam de Romantiek opzetten met een toenemende belangstelling voor de natuur en exotische culturen. Vooral Engeland werd dan bekend voor zijn Romantische tuinen als tegenhanger van de Franse tuinen.
Grote, groene grasvelden met beplantingen moesten de natuur nabootsen. Veel mensen vinden Engelse tuinen natuurlijk ogen maar tot voor kort gingen ze voor perfecte gazons zonder onkruiden, hagen in allerlei snoeivormen en exotische beplantingen.
Gezien water in deze romantische tuinen niet mocht ontbreken, leidde dit tot grote, kunstmatige meertjes.
De Engelse tuinen vormen nog steeds een inspiratiebron voor vele mensen. Denk maar aan de vele jaarlijkse tuinreizen die naar Engeland worden georganiseerd.
Vanaf het einde van de negentiende eeuw konden meer mensen zich een tuin veroorloven. De mooie parktuinen door de eeuwen heen werden de norm waar ook de particulieren in klein formaat naar streefden.
En zo ontstond in de loop van honderden jaren het idee dat tuinen afgelijnd, gesnoeid en bemest moeten worden om er mooi uit te zien.
In de twintigste eeuw hadden steeds meer gewone mensen geld voor een tuintje. De tuin kreeg een meer algemene functie en vooral de moestuin nam een prominente plaats in.
Zeker in de oorlogsperiodes was dit mooi meegenomen om zelfvoorzienend te zijn. In de moestuinen werden voorzichtig de eerste bloemen geplant en later werden er kleine bloemenperken en grasveldjes aangelegd.
Voor de gewone mens had de tuin een praktische functie terwijl de rijke mensen bleven vasthouden aan strakke en geometrische tuinen waarmee ze konden pronken.
Als je de geschiedenis in een notendop leest, begrijp je waarvan onze overtuigingen over prachtige tuinen komen, toch?
De tegenwoordige tijd in de tuin
Vandaag komt daarin langzaam maar zeker een kentering. We gaan steeds meer voor biodiversiteit.
We beseffen immers dat we de natuur de afgelopen eeuwen zodanig onder druk hebben gezet dat er een heuse onbalans is ontstaan. Veel te veel bemest, te veel gekalkt, te veel exotische planten geplant, te veel pesticiden gebruikt, te veel insecticiden gebruikt en ga zo maar door…
Zonder menselijke ingrepen gaat de natuur zichzelf reguleren, zichzelf bemesten en elk jaar vanzelf groeien.
Planten en bloemensoorten die spontaan verschijnen zijn aangepast aan de standplaats en hebben niets extra nodig om sterk en krachtig uit te groeien en te bloeien. Natuurlijke vijanden houden plagen in balans en er is voeding voor ieder levend wezen.
Hoe gemakkelijk zou het zijn als we onze tuin ook zo zouden inrichten?
Met uitsluitend inheemse planten, aangepast aan de grondsoort en standplaats, een grasveld waar ook wilde bloemen in mogen groeien en hier en daar een kleine verharding in natuurlijke materialen om te verpozen in ons groen paradijsje.
Vandaag de dag passen daarbij mooie houten meubeltjes, lounge zeteltjes, een gezellige buitenkeuken en zelfs een buitenkleed, want we willen in luxe genieten van onze tuin.
Een volero buitenkleed is een nieuwe trend. Voor de ene een absurd idee, voor de andere pure gezelligheid! Buitentapijten zijn weersbestendig door het waterafstotend, plastic materiaal (polypropyleen) waarmee ze gemaakt worden. Daar kan je bedenkingen bij hebben in het kader van duurzaamheid.
Ook interessant om te lezen:
